Na de middelbare school ging ik naar de universiteit waar ik psychologie
studeerde. Dat betekende dat ik een heleboel moest lezen en schrijven.
Sommige medestudenten pakten dit tactisch aan. Aan het begin van de periode starten ze met het maken van een opzet. Vervolgens gaan ze het verder uitwerken gedurende de periode en aan het eind hoeven ze alleen de feedback te verwerken en de puntjes op de i te zetten.
Maar ik deed dat niet zo! Ik wilde het heel graag maar het lukte me niet. De eerste week van een nieuwe periode zag ik mijn kans om mijn gehele appartement op te ruimen.
Een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd toch?
Eerder kon ik niet studeren.
Vervolgens ging ik aan de slag op de laptop - en raakte verzeild in het kijken van sportvideo's tot een tutorial van Youtuber Nikki hoe ze haar make-up deed. Dan vond ik weer een geweldig recept wat ik wilde maken (side note: het duurde uren) want met een lege maag kon ik niet studeren.
En na een paar weken, wanneer de tentamenweek eraan kwam, stelde ik nog steeds uit. De week - of soms de dag voor het tentamen leerde ik alles. En ik kwam ermee weg. Ik haalde voldoendes. Het koste me tijd, energie en een hoop frustratie. Toch bleef ik het doen omdat ik erdoor overleefde.
Het kan anders!
Tot op een dag. Ik besloot dat ik een van de sterkste vrouwen van de wereld wilde worden.
Uitblinken in een sportdiscipline, dat was mijn droomdoel.
Maar...
Mijn mindset was verre van krachtig.
Ik kon een plan, ultiem schema hebben maar als ik het niet zou volgen, zou het niet werken. Ik saboteerde mezelf namelijk enorm. Hoe? En waarom?
Zelfsabotage
We hebben 3 onderdelen van ons brein.
🧠 Het rationele brein.
Dit onderdeel maakt plannen en weet wat je zou moeten doen.
🧠 Je reptielenbrein.
Deze zorgt ervoor dat je overleeft. Het is verantwoordelijk voor een aantal basale functies zoals reflexen. Je trekt je hand weg uit het vuur zonder erbij na te denken. En ik stelde uit zonder er echt bij na te denken #comfortzone
Korte termijn plezier maar lange termijn pijn.
🧠 Het emotionele brein.
Deze laat je emoties als woede, blijdschap en angst voelen.
Fases van uitstelgedrag
Mijn uitstelgedrag verliep in verschillende fases.
1. Mijn rationele brein bedacht een doel.
2. Mijn reptielenbrein zorgde ervoor dat ik uitstelde.
3. Mijn emotionele brein trok aan de rem (paniek paniek) als de deadline naderde. Vanuit angst kreeg ik daardoor de taken op tijd gedaan.
Deze strategie werkt als er een deadline is. Dan helpt je emotionele brein je door aan de bel te trekken - en je aan te zetten tot actie. Maar bij bepaalde doelen is geen deadline.
Als je een van de sterkste vrouwen van de wereld wil worden, kan je het elk jaar opnieuw proberen. We kunnen om onszelf lachen als we werken met een deadline en alweer hebben uitgesteld, maar het wordt pijnlijk als we onze langetermijndoelen niet behalen. Stilstaan. Na een jaar geen stap verder komen - of zelfs achteruit gaan.
Groei
We hebben groei nodig.
Onze cellen ontwikkelen zich elke dag. Je krijgt nieuwe haren, langere nagels en ook onze mind heeft groei nodig. Maar het reptielenbrein houdt deze groei tegen en daarmee een stukje geluk.
Ik had dus een andere strategie nodig. Ik ontwikkelde een topsportmentaliteit zodat ik genoeg discipline had om mijn reptielenbrein de baas te zijn. Om uiteindelijk gewoontes te creeeren zodat het allemaal 'vanzelf' zou gaan. En dat lukte!
Medicijn tegen uitstelgedrag
Hoe kan het dat we zoveel weten maar het niet doen? Het keer op keer blijven uitstellen?
Ik ben door deze vraag gefascineerd! We zoeken het antwoord in de verkeerde richting.
In meer informatie bingen:
Boeken lezen.
Podcasten luisteren
Seminars bezoeken
Door er vervolgens niks - of te weinig mee te doen. Mega frustrerend!
Of we willen alles in 1x implementeren wat je weet. Dit kunnen we 2 dagen volhouden om vervolgens te stoppen. Maandag probeer je het weer opnieuw. En zo zigzaggen en cirkelen we door het leven. Om aan het eind heel veel spijt te hebben. Niet alles eruit te hebben gehaald wat erin zit.
Nee, ik heb niet het million dollar idea. De gouden tip hoe je alles kan implementeren wat je weet. Om te stoppen met uitstellen. Maar wat ik wel weet is dat de mensen die ik help in actie komen.
Want als het balletje eenmaal gaat rollen en in beweging is, dan gaan er dingen gebeuren.
Je krijgt antwoorden op bepaalde vragen:
Of het wel of niet de juiste richting is
Zodat je vervolgens kan omkeren
Of gas bij kan geven
Mijn “gouden tip”? Doe iets! In je hoofd vind je meer vragen. In actie vind je de antwoorden.
We kunnen er over praten, schrijven, visualiseren, mediteren - noem het maar op.
Maar als er geen concrete acties zijn, gaat er niks veranderen.
Nada, noppes!
Kom in actie! Ja je gaat ‘verkeerde’ keuzes maken.
Bereid je maar alvast voor. Maar die keuzes leiden ertoe dat je weet wat je NIET wil.
En daardoor weet wat je wel wil. Je doel scherper krijgt.
Kom in actie! Als het balletje eenmaal gaat rollen, komt het in versnelling,
Een sneeuwbaleffect.
Wil je leren hoe je stopt met uitstellen en met een topsportmentaliteit in actie komt?
Bestel dan dit boek.
Comments